รู้จักกับวิชา โหรทายหนู หนึ่งในวิชาที่ “แม่นยิ่งกว่าตาเห็น”

หนึ่งในวิชาโหราศาสตร์ไทยที่ถือว่ามีความลึกลับและอัศจรรย์มากที่สุดวิชาหนึ่งนั่นคือวิชา โหรทายหนู ที่กล้าพูดอย่างนี้ก็เพราะตำนานที่มาที่ไปของเขานั้น เป็นเรื่องราวที่ฟังแล้วน่าอัศจรรย์ใจมาก ถึงขนาดได้รับการยกย่องว่าเป็นวิชาที่ “แม่นกว่าตาเห็น” จริงๆ  ซึ่งคนที่ให้ฉายานี้เป็นถึงระดับพระมหากษัตริย์ในอดีตตกาลของไทยเรานั่นเองครับ

ตำนานประวัติวิชานี้มีการเล่าต่อๆกันมาโดยเป็นเรื่องราวตั้งแต่สมัยพระเจ้าปราสาททอง โดยกล่าวว่า พระเจ้าปราสาททองมีโหรเอกท่านหนึ่งชื่อ พระยาโหรา ซึ่งเป็นโหรที่มีชื่อเสียงมากในสมัยนั้น เล่าลือกันว่า ทำนายสิ่งใดก็แม่นยำยิ่งเหมือนตาเห็น ครั้งหนึ่งในพระราชวังมีหนูตัวใหญ่ตกลงมาจากหลังคานอนหมดสติแน่นิ่งอยู่ตรงพื้น พระเจ้าปราสาททองทรงนึกสนุกจึงให้ค่าราชบริพานเอาขันมาครอบหนูตัวนั้นไว้แล้วเรียกเจ้าพระยาโหราให้มาเข้าเฝ้า เมื่อครั้นเจ้าพระยาโหรามาเข้าเฝ้า พระเจ้าปราสาททองได้ทรงถามลองของแก่เจ้าพระยาโหราว่ามีสิ่งใดอยู่ในขันนั้น

เจ้าพระยาโหราใช้เวลาสักครู่หนึ่งคิดคำนวนอยู่บนกระดานชนวน เมื่อได้คำตอบจึงทูลแก่พระเจ้าปราสาททองว่าในขันนั้นมีสัตว์สี่เท้า  ซึ่งแน่นอนเป็นที่ประจักษ์แก่ตาเห็นว่าพระยาโหรามีความสามารถในการทำนายได้อย่างแม่นยำเพียงใด แต่พระเจ้าปราสาททองยังทรงนึกสนุกและได้ทรงถามลองของอีกครั้งว่าสัตว์สี่เท้าที่ว่านั้นมีกี่ตัว เจ้าพระยาโหราก็ได้นั่งคำนวณบนกระดานชนวนอีกครั้งหนึ่งสักระยะ ครั้นได้คำตอบจึงทูลแก่พระเจ้าปราสาททองว่า มีสี่ตัวซึ่งน่าจะเป็นคำตอบที่ผิด เพราะทางพระเจ้าปราสาททอง และทุกคนก็เห็นว่ามีหนูตกลงมาแค่ตัวเดียว

พระเจ้าปราสาททองจึงกล่าวว่าสัตว์สี่เท้าน่ะถูกแล้ว แต่สี่ตัวเห็นจะผิด จึงให้ข้าราชบริพานเปิดขันออกมา ปรากฏว่าหนูตัวที่ตกลงมานั้นหายสลบ ฟื้นตัวได้แล้ว เมื่อขันเปิดก็รีบวิ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งไว้แต่ลูกน้อยอีกสามตัวที่เพิ่งคลอดออกมาสดๆร้อนๆนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยูตรงนั้น ซึ่งเมื่อนับรวมกับแม่หนูที่เพิ่งวิ่งหนีไปก็มีสี่ตัวพอดิบพอดี

พระเจ้าปราสาททองและทุกคนในนั้นประหลาดใจยิ่งนัก ทรงมีรับสั่งว่าเจ้าพระยาโหรามีความแม่นยำ “ยิ่งกว่าตาเห็นเสียอีก” เพราะทุกคนเห็นด้วยตาเปล่าเพียงตัวเดียว แต่วิชานี้สามารถเห็นสิ่งที่ตามองไม่เห็นได้จริงๆ

ซึ่งนี่ก็เป็นที่มาของวิชาโหรทายหนู แต่จะเป็นในความจริงประการใดนั้นก็ไม่อาจทราบได้ และใช่วิชาเดียวกันกับที่เจ้าพระยาโหราใช้หรือเปล่าก็ไม่รู้แน่ชัด แต่ในปัจจุบันเราใช้วิชานี้กันในการใช้ทำนายสิ่งที่คาดเดาได้ยาก ยกตัวอย่างเช่น ของหาย คนหาย การคาดเดาสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น การหาคำตอบเฉพาะเรื่อง การหาคำตอบเฉพาะเวลา และเป็นตัวช่วยฉันเลิศในการพยากรณ์ร่วมกับการพยากรณ์ชนิดอื่นๆได้เป็นอย่างดี รวมไปถึงการทำนายฝัน และรวมไปถึงการช่วยหาลัคนา สำหรับคนที่ไม่ทราบเวลาเกิดแน่นอนได้ด้วย

ในปัจจุบันนี้ วิชานี้หาเรียนได้ยาก น้อยคนนักที่จะสอน แม้แต่หนังสือตำหรับตำราก็มีข้อน้อยเหลือเกิน จนบางครั้งก็กังวลสงสัยว่าวิชานี้อาจจะหายไปก็เป็นได้ คงเป็นที่น่าเสียดายมาก และหลังจากที่ผมได้พิสูจน์ทดลองใช้มาเป็นระยะเวลาหนึ่งก็เห็นว่า ได้ผลดี สามารถทำนายได้แม่นยำโดยเฉพาะเรื่องของหาย คนหาย หรือทำนายฝันนั้น สามารถบอกได้ล่วงหน้าจริงๆ

ต่อไปคงเป็นหน้าที่ของพวกเราที่จะสืบทอดวิชานี้ นำไปใช้และพัฒนากันต่อไป เพื่อไม่ให้หายลืมเลือนไป และคงอยู่สร้างประโยชน์แก่ลูกหลานต่อไปนะครับ

ในตอนหน้าผมจะยกตัวอย่างสถิติที่ผมเก็บไว้จากการใช้วิชาหนไทยหนูนี้มาให้ทุกท่านได้ลองอ่านกันถึงความแม่นยำและความอัศจรรย์ของเค้ากันครับต้องขอบคุณครูบาอาจารย์ที่ยังคงรักษาวิชานี้ไว้และถ่ายทอดต่อๆกันมาถ้าหายไปคงเป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง